به گزارش میراثآریا، این مراسم با برنامههای متنوعی از جمله شعرخوانی، حافظخوانی، موسیقی سنتی و محلی، نمایشگاه کتاب، خوشنویسی و نقاشی همراه بود.
رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران، در این آئین، از آغاز پروژهای برای سادهسازی و بازگویی اشعار خواجه شیراز خبر داد و گفت: استاد محمود فرشچیان ۳۰ اثر خود را برای استفاده در این پروژه در اختیار این انجمن قرار داده است.
محمود شالویی، با اشاره به ماجرای دلگیری این دانشآموز از بیت منسوب به حافظ که در آن واژۀ «طلاق» آمده بود، «آنجا که میگوید: عروسی بس خوشیای دختر رَز / ولی گه گه سزاوار طلاقی - مسیحای مجرد را برازد / که با خورشید سازد هموُثاقی» بیان کرد: این دانشآموز از ترجمهای که در آن، بیت به معنای جدایی ظاهری و طلاق تفسیر شده بود، آزردهخاطر شده بود. درحالیکه منظور حافظ از «طلاق»، دوری و رهایی از وابستگیهای مادی و رسیدن به معانی عمیقتر است.
او افزود: این موضوع مرا به فکر فرو برد که شعر حافظ را باید به زبانی سادهتر و قابلفهمتر بازگو کنیم. ازاینرو، از استاد فرشچیان، درخواست کمک کردیم وایشان با سخاوت تمام، ۳۰ اثر از آثار خود را در اختیار ما قرار دادند تا با استفاده از آنها، ابیات حافظ را به زبانی سادهتر بازنویسی کنیم.
شالویی در بخش دیگری از سخنان خود به دشواری ترجمه و تفسیر اشعار حافظ اشاره کرد و گفت: در دوره حافظ، گفته شده است که او از پیروان مکتب ملامتیه بوده؛ کسانی که ظاهرشان با باطنشان متفاوت است. ابیاتی چون: «هرگز به یُمنِ عاطِفَتِ پیرِ مِی فروش / ساغر تُهی نشد ز مِیِ صافِ روشنم - در شانِ من به دُردکَشی ظَنِّ بَد مَبَر / کآلوده گشت جامه، ولی پاکدامنم\» نشان میدهد که حافظ در ظاهر خود را شرابخوار نشان میدهد، اما در باطن، مقصودش معانی عرفانی و عمیقتر است.
انتهای پیام/
نظر شما